Lotte over het ontstaan van CloudCuddle, haar keuze tussen bridgen of ondernemen en haar mantra 'Gewoon doen'.

Lotte had nooit verwacht dat haar start up CloudCuddle kon horen bij de 3% van de start-ups die het redt! Toch lijkt dit er wel op. Ze heeft veel obstakels overwonnen, leeft naar haar mantra ‘gewoon doen!’, bezit een goede dosis lef en is niet meer bang om op haar bek te gaan. Hoe ze deze mindset heeft gecreëerd? Dat vertelt ze ons openhartig.

Lotte was in het verleden topsporter in bridgen. Vertel, bridgen, dat hoor je niet vaak voor iemand met jouw leeftijd. Nee, klopt. Zegt ze lachend. Mijn vader is wereldkampioen bridge geweest en zo is bridge altijd een onderdeel van ons gezin geweest. Ik heb dit altijd naast mijn middelbare school, studie en onderneming gedaan. Het was best druk om een start-up te hebben en ook topsporter te zijn. Dit begon uiteindelijk echt te knellen. Hoe heb je uiteindelijk de keuze gemaakt? Ik keek naar de toekomst. Als topsporter ben je veel alleen op reis en ben je alleen gefocust op bridge. Dit leek me best een eenzaam bestaan. Dus heb ik uiteindelijk voor ondernemen gekozen. Was dit ook gelijk je grootste beslissing op carrière gebied? Denk dat beginnen van CloudCuddle een grotere beslissing is geweest. Ik ben begonnen met de overtuiging dat slechts 3% van alle start-ups het zouden overleven en dat CloudCuddle echt een keer zou omvallen. Maar dat gebeurde niet. Uiteindelijk kwam mijn start-up in de knel met mijn studie werktuigbouwkunde aan TU Delft. Stoppen met mijn studie ging tegen mijn eigen principes in. Dus besloot ik mijn de studie af te maken, maar dan wel zo snel als mogelijk. Als iets een 6 was, was het prima. Ik leverde dan iets in wat zo veel beter had gekund. Ondanks dat je een hoger doel nastreeft kan dat nog steeds frustrerend zijn. Het voelt als niet afmaken en afraffelen. Het is net als de was opvouwen en dan in je kast proppen. Klinkt best als een strijd… Ja, maar CloudCuddle ging voor. En geloof ook dat als ik het anders het gedaan CloudCuddle het niet had gered. Wat is CloudCuddle in het kort? Een reis-bed voor gehandicapte kinderen zodat zij ook veilig buitenhuis kunnen slapen. De bedbox waarin kinderen met een beperking thuis slapen, kan niet mee op vakantie, of uit logeren. Dus zijn gezinnen heel erg aan huis gebonden. Hoe is CloudCuddle begonnen? CloudCuddle is ontstaan toen ik bij een gezin was met een meervoudig gehandicapt kind. Voor dit soort families zijn er vele uitdagingen, een van deze uitdagingen is het buitenshuis slapen. Ik bedacht een oplossing voor hun probleem - een opblaasbare bedbox - om het kind veilig te laten slapen, daar is het allemaal begonnen.

Afb Blog Lotte.pptx (4).png

STOM !

Een lekke band, oplader vergeten, file rijden (ook de reden waarom ik een automaat heb), te druk zijn en de vaat doen.

Je bent ook spreker, kan je je eerste keer nog herinneren? Ja, die weet ik nog. Wij waren toen net begonnen met CloudCuddle. We waren met de oorspronkelijke 3 mensen waar we het avontuur mee zijn gestart en stonden in de finale van het Het Koninklijk Instituut Van Ingenieurs (KIVI). Iemand anders zou pitchen, maar had - letterlijk - geen stem meer. Uiteindelijk besloot ik om het te gaan doen. Dit was 5 minuten voor we op moesten. Wel heel spannend! Ja, was het ook. Maar ik dacht ‘waarom niet, gewoon doen’. Ik had geen voorbereidingstijd, dus kan mezelf niet kwalijk nemen hoe het loopt. Gewoon je best doen en meer kun je niet doen. Gewoon doen, is het zo simpel? Ik ben niet bang om op mijn bek te gaan. Vroeger ben ik veel gepest, omdat ik op bridgen zat en dit gewoonweg niet cool is. Ik wil niet meer bang zijn, en al helemaal niet wat anderen van me denken. Juíst de uitdaging aangaan en te doen. Zoals de slogan van Nike ‘Just do it!’ al zegt. Enige waardoor je het morgen kunt weten is door het vandaag te doen. Je kan niet leren zonder fouten te maken. Dus probeer maar gewoon heel veel. Je hoort of merkt vanzelf wel als iets niet helemaal goed gaat. Daar leer je ook weer van. Is dit ook je mantra? Ja, ’gewoon doen!’ en hier leef ik ook naar. Hoe heeft je eerste keer op het podium uiteindelijk uitgepakt? We hadden gewonnen! Dus dit was gelijk een onwijze boost voor mijn zelfvertrouwen. Waaraan merkte dat je op het podium wilde blijven staan? Ik haal gewoon heel veel plezier uit het delen van mijn ervaringen. Ik spreek graag over alles wat er is. Er zijn best veel onderwerpen waar niet over gesproken wordt. Deze zijn vaak taboe of niet sexy. Ik bedoel, hulpmiddelen in de gehandicapten zorg is niet een veelbesproken doelgroep. Verhalen daarover vertellen vind ik een echt een eer. Wat is voor jou essentieel als je op het podium staat? Vertellen waar anderen iets aan kunnen hebben. Ervaring delen, te inspireren om te ondernemen en in jezelf geloven. Als ik weet dat ik 1 persoon al verschil kan maken, dan is dat al genoeg. Kleine impact maken, klinkt alsof je er meer ervaring mee hebt. Een kleine impact maken komt voort uit CloudCuddle waar ik impact heb mogen maken op 1 gezin. Ik heb ervaren wat een individuele impact al kan betekenen. Dit is ook wat ik wil meegeven. Ik laat mijn eerste prototype vaak zien. Die was gebouwd uit fietsbanden, PVC, wat tiewraps en ducktape bij elkaar. Hiermee wil ik zeggen, alle begin is klein, pittig en moeilijk. Maar dit betekent niet dat je veel later een groter impact kan maken. 

Afb Blog Lotte.pptx (3).png

LEUK !

Een haardvuur maken, verassing voorbereiden voor mensen waar ik om geef, was opvouwen (echt oprecht leuk), een nieuwe talen leren & start-uppen.

Tot slot, welke wijze les zou je nog willen meegeven? Wees altijd trouw aan je zelf, alleen dan kan je in je eigen kracht staan. Als je iemand anders probeert te zijn, dan ben je aan het spelen. Dat kost zo veel meer energie! Dat heb ik geleerd uit vallen en opstaan. Ook doordat ik zoveel gepest ben vroeger. Dan begin je aan jezelf te twijfelen en ga je anders leven. Dit heb ik even volgehouden, maar is echt een energievreter en brengt geen geluk. Accepteer wie je bent, houd van wie je bent, wees trouw aan je zelf, zodat je weer de juiste mensen aantrekt, aldus Lotte.