Merel over spiritualiteit, haar avonturen en journey in het ondernemerschap
Merel van der Wouden helpt vrouwen onderhandelen om te verdienen wat ze waard zijn. En dat is vaak 30% meer dan wat ze nu verdienen. Dit doet ze als strategisch onderhandel coach. Ze besteed veel tijd aan de ontwikkeling van haar krachtige mindset met behulp van mentors, coaches, healers, retreats, you name it. Ze gelooft heel erg in de kracht van het universum, als Merel iets wil; dan gebeurt het ook.
Je leert jezelf best wel kennen tijdens deze gekke periode vind ik. Hoe heb je de afgelopen weken ervaren? Ik had highs en ook lows. ’s Ochtends vol energie en ’s middags stortte ik volledig in. Na de eerste week dacht ik, “Ok, gewoon even doorheen ademen, voel het eerst maar even’’. Een van mijn kernwaarden is vrijheid, daarom zijn de consequenties van de quarantaine wel lastig. Het is niet zozeer een beperking dat we niet naar buiten konden. Het zat meer in mijn hoofd. Om me heen zag ik veel mensen in een drive van doen, doen, doen. Ik moest me juist even volledig overgeven. Sinds ik het heb los gelaten, komt de juiste energie weer naar mij toe. Het loslaten en laten gaan, heb je dat geleerd over tijd? Van jongs af aan wil ik al controle hebben, over alles. En dat stukje probeer ik heel erg los te laten. Controle werkt totáál niet. Controle is ook een utopie. Het enige wat zeker is, is dat we dood gaan. Ik ben heel spiritueel en ben ook zo opgevoed. In 2012 heb ik onder anderen twee cursussen zenboeddhisme gedaan, 2 jaar geleden bezocht ik een klooster in Japan, en was vorig jaar in Nepal op een 6 weekse retreat. Ik geloof heel erg in de kracht van het universum. Het is belangrijk dat ik zelf mijn energie hoog houd, gezond eet en blijf sporten. Ken je Marissa Klouwer? Nee, ken ik niet. Zij is van MK transformation en is energetische healer. Zij heeft echt een bijzondere gave. Ik heb haar ontmoet voor een sessie om 2018 goed af te sluiten en 2019 goed te beginnen. Een aantal maanden later ging ik 6 weken naar Nepal op een spiritueel retreat. Om mij heen zeiden vrienden en familieleden dat ik het niet moest doen. Zelfs mijn business coach. Ze vonden dat ik moest knallen met mijn business. Ik heb veel geld geïnvesteerd voor het retreat, maar het was echt de beste beslissing ooit. Klinkt als een bijzondere reis, wat heb je beleefd? O, ontzettend veel, maar ik zal een klein deel delen. We begonnen in Katmandu. In een koffie tentje rondom de Stupa raakten we in gesprek met een Amerikaan die een hoge monnik bleek te zijn. Daarnaast heeft hij een mooie stichting opgericht. Hij liet traditionele kleden maken door de vrouwen in de sloppenwijken, verkocht deze en het verdiende geld ging terug de sloppenwijken in. Hij nodigde ons uit om mee te gaan naar die sloppenwijken. Uiteindelijk raakte ik in contact met de ‘Girl up Campaign’, een organisatie van de VN; zij zetten zich in tegen kind-huwelijken. De oprichtsters van Girl Up Kathmandu vroeg mij of ik een praatje wilden houden over grenzen en nee zeggen. De jonge meiden uit de sloppenwijk zijn vaak in discussie met hun ouders over uitgehuwelijkt worden. Het was zo’n bijzondere reis. Waar denk je dat het aan ligt dat dit soort dingen jou gebeuren? Door open te staan gebeurt het vanzelf. Als ik iets heel graag wil gebeurt het ook. Ken je de Art of living? Vaag… Dit is een wereldwijde stichting en in 1972 opgezet. Ik ontdekte hen toevallig op het Wanderlust festival. Een super vet festival rondom zijn, mediteren en yoga. Daar kregen wij een 'eye-gazing’ sessie van een Sri Sri van Art of Living. Dat is een heler die verenigt het lichaam, de geest en de adem in de bewustwording. Bij de ‘eye-gazing’ oefening ga je tegenover een vreemde staan en houd je je handen op elkaar. Hierdoor voel je de energie stromen tussen de handen. Je kijkt 2 minuten lang in de ogen van de ander. Echt, de tranen stroomden over mijn wangen. Je ziet alleen maar liefde in iemand anders zijn of haar ogen en alleen maar verbondenheid. Echt zo vet! Achteraf kreeg ik een folder in mijn hand van de Art of Living. Nu kreeg ik toevallig via Instagram een influencer verzoek van Art of Living, waarbij ik de ambassadeur wordt. Dat klinkt alsof het allemaal zo moest zijn! Ja, en ik ben dus op het festival gekomen via een contest. Dus snap je! Als je er voor open staat, dan gebeurt het ook gewoon. Het leven is een journey. Je moet echt vertrouwen hebben in het proces. Het is voor mensen makkelijk om commentaar te hebben op wat je doet, maar dat is ook een kwestie van aannemen en weer laten gaan. Zoals de quote van Brené Brown al eigenlijk zegt “If you’re not in the arena getting your butt kicked, I’m not interested in your opinion’’. Het is jouw leven. Mensen om je heen willen je behoeden voor pijn, dat is alleen maar lief bedoeld. Maar pijn kan ook groei zijn. 90% van de mensen staat op de automatisch piloot. En maar een heel klein percentage volgt wat zij of hij echt graag wil. En als het lukt, dan zeggen mensen achteraf “ja, logisch’’. Je moet vertrouwen hebben op je eigen gevoel, en dat zit al in onze kern. We hebben in de loop der jaren blokkades opgebouwd en grenzen gezet. Maar het is eigenlijk net als de Kundalini beweging, waar je terug leert gaan naar je kern.
Hoe is je ondernemerschap gegroeid? Ik heb altijd heel sterk gevoeld dat ik geen baas boven mij wilde. Ik heb rechten gestudeerd en mijn stages op de Zuidas gelopen. Uiteindelijk wilde ik meer en ook naar het buitenland, dus toen ik een baanaanbod kreeg voor een internationale carrière zei ik ja! Toen ben ik aan de slag gegaan voor een IT consultancy bedrijf in Toronto, Canada. Ik heb daar veel geleerd over onderhandelen. Na een aantal jaar miste ik iets. De vragen in mijn hoofd begonnen. Ben ik hiervoor op de wereld gezet? Maar we hadden een heel leuk leven. Mijn toenmalige vriend was ook mee en we konden alles doen en laten wat we wilde. Maar ik voelde: er mist iets. Echte voldoening uit mijn leven en werk. Voor een yoga evenement in Hawaii kon je een reis winnen van €12.000,00 euro. Je moest alleen een foto uploaden. En ik dacht “ik ga dit winnen!”. Dat voelde ik gewoon. En ja hoor, gewonnen, ik mocht 3 mensen meenemen. Daar kregen we een workshop van David Ji, voorheen een investment banker, nu yogi & meditation guru. Ik dacht aan mijn leven, aan de grijze cubicles en dat ik eigenlijk alleen banken rijk aan het maken was. Ik besloot te stoppen. Ik ging terug naar Nederland. Waar ben je te toen terecht gekomen? Het was best even lastig, want ik had geen baan en geen woning. Ik wilde mindfullness doen, mediteren en yoga. We vertrokken naar Bali en daar heb ik mijn eigen bedrijf opgezet. Waarbij ik echt heb nagedacht over de vraag, “Waar ben ik goed in en wat heeft de wereld nodig?”. Hoe wist je wat de wereld nodig had? Toen ik in Toronto werkte, wilde ik altijd de CEO worden. Maar de mannen die ik sprak zeiden “Jij? Nee”. Ik sta erg in voor gender equality en diversity. Ik deed onderzoek en heb dit thema toen ook bij mijn management aangekaart en gevraagd waarom er geen vrouwen in de top zitten. Daar kwam ik ook achter de enorme loonkloof tussen mannen en vrouwen. Het spel van onderhandelen begon, en dat vind ik gewoon super mooi. Wat maakt het dat onderhandelen je zo'n kick geeft? Ik zie het niet als een strijd. Het is samen tot een mooie deal komen. Op zoek naar de win-win voor allebei. Dat is ook de Harvard theorie. Samen kan je er echt iets tof van maken. Veel mensen denken vaak dat er maar 1 winnaar kan zijn. Maar als je de communicatie open gooit en ook de ander partij vraagt wat de wensen zijn, dan kan je tot iets moois komen. Ik kan best zwart wit zijn. Maar het wordt wel sterk vergrijsd door de verschillende culturen en de verschillende kanten van de wereld die ik heb gezien tijdens het reizen. Dat vind ik zo leuk met onderhandelen, alles is grijs gebied. Als je je vastklampt aan een uitkomst, dan is de kans vrij klein dat je het bereikt. Als je er meer open in gaat, dat werkt beter. Ik geloof in overvloed, dus er is genoeg. Waar zie je dat in terug? Charlotte van ’t wout, zij heeft Spot opgericht, zij geeft bijvoorbeeld ook een training over tarieven bepalen. Maar ik zie het niet als concurrent, we promoten elkaar juist. Uiteindelijk kopen mensen van mensen. Hoe heb je jouw ‘‘community thinking’’ ontwikkelt? Dat zat er altijd wel in. Als ik iemand anders support denk ik niet dat er minder voor mij is. Soms denk ik wel ‘‘jezus, ik wil ook wel 6 ton omzetten’’. Dat zit er trouwens gewoon in ;). Vraag je ook advies? Ik ga heel goed op coaching. Ik heb vanuit mijn advocatuur periode nog een mentor. Toen ik met hem mee kon naar de rechtzalen, was vaak de stress hoog, maar hij nam mij gewoon mee. Hij is zo machtig mooi. Ik zag echt de mens in hem. Deze man heb ik nog steeds om mij heen. Daarnaast heb ik nog een business coach en een zen Buddisme coach. Ik heb 2 business coaches gehad toen ik met mijn bedrijf startte. En toen ik mijn bedrijf verder wilde laten groeien had ik een ander high performance coach. Daarbij heb ik een groep ondernemende en niet ondernemende mannen en vrouwen om mij heen. Ik weet precies wie ik kan bellen met welke vraag. Ik investeer heel veel in mentorship en coaching. Daarnaast heb ik ook een waanzinnig fijn vangnet, namelijk mijn ouders. Als mijn business kapot gaat, dan zijn mijn ouders er. Lijk je op je ouders? Ik ben precies de combi van mijn ouders geworden. Mijn vader is advocaat en nog super sportief. Hij rent marathons, is tourskiër, doet aan wielrennen, klimmen en fietsen. Mijn moeder zit in de mode en organiseert alles, zoals feestjes, vakanties, maakt het gezellig, is heel sociaal en heel vriendelijk. Mijn moeders kant van de familie is wel speciaal. Zij is 1 van 10 broers en zussen. Dus ik heb echt zo veel neven nichten, tantes en ooms. Ik was de jongste en ben echt super verwend qua aandacht.
Je hebt veel van de wereld gezien. Klinkt ook best fearless allemaal. Ja. Maar als je jezelf afvraagt, wat is nou het ergste wat er kan gebeuren? Dan blijft er niet veel over. Kijk naar de mogelijkheden. Zo blijf je ook groeien. Nu vind ik bijvoorbeeld dat mijn business niet hard genoeg gaat. Dan neem ik even de ruimte om te zitten en te realiseren wat ik allemaal heb bereikt. Maar ook waar ik nog naartoe wil. Wanneer vind je het dan genoeg? Ja, eigenlijk is elke dag genoeg. Maar ik vind dat ook lastig. Je hebt ook gewoon je ambities. Laatst vroeg de vriend van mijn moeder, “Wanneer ben je klaar met leren? Je bent toch goed zoals je bent?”. En dat is echt super lief, maar ja, ik echt gewoon nooit klaar met leren. En dat is soms wel een strijd. Maar zo ziet ik het, je moet blij zijn met wat je hebt, maar er is altijd ruimte voor groei. Waar zie je die strijd in terug? Vroeger deed ik aan atletiek en de meerkamp op Nederlands niveau. Daar zit onder andere hoogspringen, 200 meter rennen, hordelopen en kogelstoten in. Ik had echt een enorme drive en het moest altijd beter. Tot ik me tijdens de Nederlandse Kampioenschappen op het onderdeel hoogspringen diskwalificeerde. Vanaf dat moment ben ik cold-turkey gestopt. Ik had de gedachte, ik ben niet goed genoeg, ik kan dit niet…echt slopend. Ik ben dus super ongeduldig. Ik leer zoveel van mijn vriend qua mindset. Hij is topsporter en kan ook goed doelen stellen, maar ook goed relativeren.
Heb je spreken altijd leuk gevonden? Public speaking vond ik dus altijd super eng. Ik vond echt niets ergers dan bijvoorbeeld een presentatie geven. Ik realiseerde me dat ik dan wel een probleem had als ik dit eng blijf vinden. Dus ik heb dat aangepakt. Ik ben bij de pleitcommissie gegaan, waar we veel moesten pleiten - ook nog 2de geworden trouwens - en zo de angst overwonnen. Angst in de ogen aankijken, en dat doe ik met alle angsten die ik heb eigenlijk. Nu vind ik het podium gewoon heel leuk. Natuurlijk blijft er wel een gezonde spanning, en dat zal ook blijven. Hoe is je sprekers avontuur begonnen? Begin 2019 heb ik opgeschreven dat ik public speaker wil worden en op dat doel heb ik mij gefocust. Ik heb het specifieker gemaakt door neer te zetten dat ik TedX spreker wilde worden. Vorig jaar was ik een van de 25 startups die hun bedrijf mochten pitchen voor een jury tijdens TEDxAmsterdamWomen en heb ik daar mogen staan. En wat hoop je voor komend jaar? Ik hoop dat ik mijn spreekklussen uitbouwen, dat ik meer impact kan maken en nog meer vrouwen kan helpen met hun onderhandelingen om te verdienen wat ze waard zijn.
Foto door: Annebel Eppinga